Meestal hebben nieuwe ideeën, inzichten, concepten, oplossingen even nodig om aan te slaan, maar degene die hun tipping point bereiken, worden ineens mateloos populair. Vaak voelen die nieuwe ideeën, inzichten, concepten, oplossingen dan ineens zó goed, bij zóvelen, dat er overdrijving ontstaat. ‘Het oude denken en doen' wordt rücksichtlos aan de kant geschoven, heeft afgedaan, wordt uitgelachen, zelfs verafschuwd. Wat filosofischer geformuleerd: de these wordt vervangen door een antithese.

Zo ook in organisatieland. Zeker sinds het begin van de jaren '90, toen een onafzienbare golf van nieuwe inzichten en concepten en managementliteratuur en -goeroes op gang kwam, zijn er veel nieuwe zaken gelanceerd.

Nu bovendien het inzicht doorbreekt dat mensen schaarser, pluriformer en veeleisender worden, in een wereld die steeds meer people's business wordt, én competitiever, en dát gecombineerd met de onvoorstelbare mogelijkheden van internet- en mobiele (en straks zelfs contextuele) technologie, is er helemaal geen houden meer aan.

Daarom lijkt de weg vrij voor een ‘nieuw' concept: Het Nieuwe Werken. Het idee lijkt onlangs zijn tipping point te hebben bereikt en hard op weg naar een superhit-status.

De afgelopen decennia zijn veel management-innovaties sterk gehyped, waardoor ze werden en worden aangezien voor omnipotente oplossingen, voor Haarlemmerolie. Deelconcepten moe(s)ten hele organisaties (re)vitaliseren. Met veel verander- en consultancy-geweld werden ze geïmplementeerd; tempo was vaak belangrijker dan draagvlak. Heel erg alfa, maar vaak was en is het veranderen om het veranderen (weer een project op het palmares, of: weer goed verdienen). Wat een cool concept! Hip hoor! Anderen doen het (straks) ook! Tijd voor wat anders!

Het heeft ons niet overdreven veel gebracht, of het moest een vrij magere score op ons economisch-structurele rapport zijn (zie b.v. ‘Nederland in een notendop' in ‘Nederlandse manager erg content - oeps'). Afgelopen week is er door Edwin Lambregts op innovatieforganiseren.nl en door Roland Hameeteman op hetnieuwewerkenblog.nl dan ook aandacht gevraagd voor een nuchtere benadering en de valkuilen van HNW.

Niet vernieuwen, niet experimenteren is nooit een optie. Maar wat is dan ‘de' synthese? Wik en weeg nieuwe ideeën, inzichten, concepten, oplossingen. Dé vraag die u zich moet stellen: Hoe versterkt dit onze balans, verbinding en aantrekkings- en stuwkracht?

Zorg dat de energie van uw mensen kan stromen! Hier een denkkader. Maakt het u sterker?