De afgelopen jaren zijn de deeleconomie, crowdsourcing en online werkplatforms sterk in de belangstelling komen te staan. De afgelopen maanden verschenen er vele interessante publicaties, en sec in de flexbranche onder andere “Wat is de impact van platformwerk?” van de ABU en “Online Talent Platforms” van WEC-Europe. ING Economisch bureau publiceerde begin mei de interessante sectorstudie “Algoritmes vs de flexbranche. Bestaat het uitzendbureau straks nog?”.

Zeer lezenswaardig, want de kern van de ING-studie is het onderzoek naar het disruptieve gevaar voor de bestaande flexbureaus van online bemiddelaars. Zij zijn ‘always on’, lean en bovendien steeds voller met artificiële intelligentie, en daarmee in staat tot steeds snellere matches en ‘automated’ adviezen – beter dan de gemiddelde mens. Het document bevat een aantal scherpe inzichten, een set ingrijpende scenario’s en een paar stevige conclusies. De kop van het begeleidende persbericht liet dan ook aan duidelijkheid niets te wensen over: “Platformen als Deliveroo en Uber bedreigen de uitzendbranche”.

In mijn vision paper met de titel “Algoritmes voor de flexbranche. Het flexbureau 4.0 eats online werkplatforms for breakfast” reageer ik kort op de ING-sectorstudie, presenteer ik vooral een aantal aanvullende inzichten, en kom ik uit op de tegenovergestelde conclusie: het potentieel voor flexbureaus in het komende decennium zal juist toenemen.

Daarvoor moeten ze dan wel een technologiebedrijf worden, high tech en - vooral - met een hyper culture; een businessmodel 4.0. Ga voor de flextrans4matie.

Ontdek hier waarom en hoe.