De Nederlandse beroepsbevolking - wij! - behoort tot de beste ter wereld, zo blijkt steeds weer.
Wat een schitterend potentieel!
Onze kennis is top, onze stijl is top (het kan soms wat subtieler, maar de meesten wennen snel aan ons), onze competenties, sociaal en zo, zijn top, wij durven nogal wat en zijn behoorlijk optimistisch dus onze mindset is top - overal, over de hele wereld, zijn we graag geziene werk- en handelgasten. Met ons kun je heel goed aan de slag!
We zijn echte wat ik noem High Potential People: met ons, wij met onze kennis en competenties en mindset, kun je zo goed als alles heel succesvol maken.
Sinds een jaar of twee blijkt bovendien dat we heel erg ondernemend zijn. Uit de Global Entrepreneurship Monitor blijkt dat wij qua aandeel ondernemende werknemers (intrapreneurs) in de mondiale top 5 zitten! Achter Zweden, Denemarken, België en Finland - steeds weer die Scandinaviërs - maar vóór de VS en Australië. We hebben relatief heel veel en innovatieve ideeën en zetten die ook relatief heel vaak om naar plannen, vinden financiering en creëren teams die de realisatie voor elkaar krijgen.
Okee, in termen van het cultuurmodel van Hofstede zijn we totaal niet competitief (maar coöperatief en inclusief), houden we iets minder dan gemiddeld van onzekerheid, onduidelijkheid en afwijking en zijn we iets meer dan gemiddeld gericht op het hier en nu, de korte termijn. Maar met ons wat kleiner dan gemiddeld ontzag voor en afhankelijkheid van autoriteit en onze opvallend grote individualiteit zijn we wel behoorlijk flexibel, doortastend, daadkrachtig en agile en hebben we vrij veel ruimte voor ons persoonlijk potentieel.
(Deze vrije geest verklaart perfect waarom wij over ons hiervoor beschreven sterk ontwikkelde intrapreneurship beschikken.)
En hoe wij al dat potentieel knevelen en onbenut laten
Hoe gaan we daar mee om, met al die HPP? Weten we al ons potentieel optimaal aan te spreken, halen we er uit wat er in ons - wij, HPP - zit?
We hebben een paar prachtige, succesvolle bedrijven, verborgen kampioenen vaak, wereldmarktleiders, weinig bekend, maar desalniettemin. Naast onze HPP hebben we onze economie (nr 18 in de wereld, terwijl we qua aantal inwoners nr 61 zijn!), onze exportpositie, onze welvaart per inwoner, onze productiviteit, onze aantallen patenten per inwoner, onze arbeidsparticipatie, onze passie voor ons werk - al-le-maal top. We hebben veel bereikt!
Okee, we zijn het depressiefste volk van Europa, maar ons vertrouwen gaat sinds deze maand weer sterk omhoog!
Onze schuld- en tekortpositie is wat belemmerend en dat kan ook gezegd worden over onze overheid, die wellicht wat te veel lastenverzwaringen en te weinig hervormingen doorvoert.
Onze economische groei loopt nu al vier jaar achter op het EU-gemiddelde!
Onze arbeidsproductiviteit groeit sinds een jaar of tien veel minder dan gemiddeld. Onze arbeidsparticipatie kan niet zo heel veel meer omhoog.
En al jaren scoren wij in internationaal verband vreselijk laag op employee engagement, en dat werd ook afgelopen najaar weer vastgesteld door Gallup. En dat terwijl inmiddels toch vast staat - zie o.a. weer het Gallup-onderzoeksrapport - dat een hoog engagement leidt tot alle dingen die je zo graag wilt: (ver) bovengemiddelde medewerkersloyaliteit, teamspirit, collegialiteit, klanttevredenheid en -loyaliteit, efficiency, productiviteit, innovatiekracht, rendement en groei.
De afgelopen decennia hebben we onze enorme economische groei van gemiddeld 2,5% vooral gerealiseerd met behulp van toenemende arbeidsparticipatie, vooral van vrouwen en laatselijk een beetje van 50-plussers. Maar dat gaat vanaf nu, met onze al zo hoge participatie plus vergrijzing, bijna niet meer kunnen. De komende jaren en decennia zullen we onze economische groei – en die hebben we nodig, want onze totale bevolking blijft voorlopig nog groeien, resulterend in een verdubbeling van ons aantal 65-plussers – dus moeten gaan halen uit een (sterk) groeiende productiviteit per werkende. Dat vergt een enorme omslag!
Ons potentieel ontketenen, voor succes in de Nieuwe Toekomst
Dan dus maar weer, net als in het Akkoord van Wassenaar in 1982 en de decennia daarna, inzetten op loonmatiging en ons zo weer naar de toekomst slepen? Nee, dat kan nu niet weer werken.
Nee, we moeten eindelijk inzetten op ons geweldige potentieel. Daarmee kunnen we werken aan groeiende productiviteit, ons verdienvermogen versterken. We moeten dat gigantische potentieel van onze HPP, van onszelf en van elkaar, aanboren, vrijmaken, ontketenen. Onze mensen, wij, moeten onze kennis en competenties en mindset en ondernemendheid kunnen botvieren, zinvol en nuttig, en met groot plezier groots presteren. Ideeën krijgen, innovaties ontwerpen, plannen maken, financiering krijgen, mensen verzamelen, samen projecten realiseren.
Het perspectief? 50% economische groei, veel meer welvaart en nog veel meer welzijn, voor iedereen!
Ondernemen zit uw mensen in het bloed, laat het sneller stromen
Ons en elkaars potentieel ontketenen - we kénnen het voordeel, het nut, het belang, we wéten hoe het werkt, we wíllen het ook echt, we vínden ook dat het moet.
Maar het lukt niet. Er zit van alles in de weg - andere ratio, gevoel, geduld, gewoonte, emotie.
- Zijn we eigenlijk toch vooral gewoon tevreden over onze prestaties en geloven we dat die gewoon goed zullen blijven? Voelen we nog niet de echte, rauwe urgentie? De onvermijdelijkheid, de onmisbaarheid, de juistheid, de haalbaarheid en de aantrekkelijkheid van de verandering? Tevreden is goed, maar blijf vooral open en alert, in dialoog, ambitieus en gretig!
- Willen we liever optimaliseren, misschien ook vanwege de intellectuele uitdaging? Continu verbeteren is absoluut belangrijk, maar onze vooruitgang is primair geboekt met innoveren.
- Willen we de controle houden? Niet loslaten, onze impact op aanpak en uitkomst of onze macht niet verliezen? Stimuleren en verrassend presteren, dat is veel boeiender dan controleren.
- Voelt het onduidelijk, onzeker, onveilig? Marginaliseren we de toekomst en haar kansen en bedreigingen via hyperbolic discounting? We willen best veranderen, en vooruitgang boeken, natuurlijk willen we slagen - en daarom willen we vooral niet falen; blijven we toch maar gewoon doen wat we kennen. Heel menselijk, maar de toekomst over het hoofd zien, haar missen, zelf bevriezen, dát is gevaarlijk.
- Zijn we daar bang voor, voor ondernemende mensen, bang voor chaos, of zelfs het verkwanselen van wat we hebben bereikt, of bang dat we zullen falen in plaats van succes en vooruitgang boeken? Ik ben veel banger voor het verspillen van al dat potentieel.
- Vinden we het moeilijk, om te stimuleren, om vrijheid, verantwoordelijkheid en vergezichten te geven? Om daarmee te volstaan, en ons in te houden en ons niet overal mee te bemoeien en niet alles te controleren? Om onze macht niet te consolideren, maar te delen, en daarmee een betere, maar onzekere uitkomst te realiseren?
- Vinden we het moeilijk om onze oude manieren en gewoontes af te leren? Eerst afleren, anders kunnen we niks nieuws leren!
- Worden we moe of afgeleid, of minder enthousiast of zelfs teleurgesteld omdat de resultaten langzaam komen, waardoor we de discipline en de concentratie niet vast kunnen houden om het goed te blijven doen?
We zijn Accidental Diminishers, we doen het meestal helemaal niet expres niet goed - maar "[d]iminishers get less than half of the intelligence and capability of others (48%), while Multipliers got 95%. That’s a 2 x difference.”
We moeten en kunnen Multipliers zijn! Mensen, leidinggevenden, werkgevers die hun mensen optimaal weten te prikkelen en tot geweldige prestaties brengen.
- Vertrouw mensen, geloof in hun goede wil, hun capaciteiten en hun lerend vermogen, dat geweldige resultaten onmogelijk zijn zonder betrokken bevlogen energieke mensen - het begint met onze eigen houding, onze eigen mindset.
- Vang aan en voer het samen uit: schets een ambitie, een missie, neem het initiatief, betrek en vraag en coach en converseer, ontdek ontwerp ontwikkel besluit samen.
- Vertaal samen de ambitie, haar uitwerking en haar consequenties via een planning én control-cascade naar samenhangende management-, team- en individuele prioriteiten. Plan successen, snel een paar kleine en dan steeds grotere; boek ze en beloon en vier ze en ga door.
- Volhard, blijf dat alles bewust - 'expres' - doen, hou vol en leer. Wees bedacht op al die belemmerende, knagende, ondermijnende ratio, gevoelens en emoties; verzet je daartegen, continu en 'met voorbedachten rade', schudt ze af.
- Voel 't , merk hoe je (samen) in flow raakt.
Onderneem 't - samen, energiek.
Kom op werk- en opdrachtgevers, gooi 'uw' mensen in het diepe, daag ze uit, word een aanstekelijk werkgever of opdrachtgever. Bezorg 'uw' mensen een energieke ruimte. Geef ze membership, meaning & mastery.
Laat hun bloed sneller stromen.
Ontketen en benut ons schitterend potentieel!
Er zijn nog geen reacties op "Werk- en opdrachtgevers lopen achter de schitterende feiten aan"